Kaucja to jedna z możliwości zabezpieczenia prawidłowego wykonania umowy najmu. Ma na celu zabezpieczenie roszczeń właściciela mieszkania, w szczególności pokrycia strat materialnych wynikających ze szkód wyrządzonych przez najemcę oraz opłat dotyczących rozliczenia mediów, takich jak: energia elektryczna, zużycie wody, itp.
W związku z tym, że kaucja jest zabezpieczeniem, nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem dochodowym ani podatkiem od towarów i usług.
Kaucja nie może przekraczać dwunastokrotności miesięcznego czynszu za dane mieszkanie, ustalonego przez wynajmującego (właściciela) i najemcę w umowie najmu. Najczęściej kaucja wynosi jeden miesięczny czynsz.
Kaucja płatna jest przed wydaniem najemcy lokalu mieszkalnego do użytkowania. 
Wysokość, termin, forma jej zapłaty (gotówka, przelew) oraz warunki jej rozliczenia po ustaniu najmu powinny być szczegółowo określone w umowie najmu.
Niewpłacenie kaucji w określonym w umowie najmu terminie skutkuje tym, że umowę taką uznaje się za niezawartą, jednakże musi to wynikać jasno z zapisów umowy.
Istotnym zapisem w umowie najmu powinna być informacja o sposobie zwrotu kaucji. Kaucja zgodnie z prawem powinna zostać rozliczona w przeciągu jednego miesiąca od dnia opróżnienia przez najemcę lokalu. Termin ten może zostać jednak indywidualnie ustalony przez strony.
Kaucja może być także zwaloryzowana, jednakże w praktyce występuje to niezwykle rzadko.
Powyższe wynika z Art. 6 Ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego.

Dariusz Ziemkowski, Dyrektor Działu Sprzedaży Powiśle, MAXON Nieruchomości